طراحی متدولوژی مسیریابی خطوط ویژه اتوبوس در معابر شهری

این مقاله با در نظر گرفتن الگوی تقاضای سفر و با قبول وضعیت فعلی سیستم حمل و نقلی (شامل معابر، چراغها و زمانبندی آنها، ناوگان اتوسرانی و نحوه عملیات آنها، محل ایستگاههای اتوبوس و غیره)؛ سعی در ارائه روشی برای مسیریابی (شبکه) خطوط ویژه اتوبوس برای سیستم اتوبوسرانی، با اختصاص یک خط از خطوط موجود خیابان به اتوبوسها (در هر جهت) دارد. در این روش ابتدا سعی میشود خیابانهای مستعد شناسایی و سپس اثرات خط ویژه با روش ارائه شده در مقاله مورد بررسی قرار گیرند. خطوط ویژه در خیابانهایی که اثر نامطلوبی بر آنها داشته حذف میشود و این فرایند مجددا تکرار شده و تا آنجا ادامه می یابد که در تمامی خیابانها دارای خط ویژه شاهد بهبود وضعیت حمل و نقل باشیم. شبکه خطوط ویژه بدست آمده جواب مسئله است. لازم به ذکر است که حدس خیابانهای مستعد خط ویژه در کاهش تعداد تکرار ها ( و در نتیجه هزیمه و زمان محاسبات) نقش عمده دارد.

کلیدواژه ها:

خط ویژه اتوبوسرانی ، مسیریابی ، اتوبوسرانی ، حمل و نقل همگانی ، مدیریت تقاضا