نگاهی تحلیلی انتقادی به آرای جی.ئی.مور درباره نسبت شهود با توجیه احکام اخلاقی

دراین مقاله کوشیده ام تاباروشی تحلیلی انتقادی به این پرسش پاسخ دهم که ازنظر مور شهود اخلاقی چه نسبتی با توجیه احکام اخلاقی دارد؟ برای پاسخگویی به این پرسش باتفکیک دو معنای شهود درارای مور یعنی ادراک بی واسطه و مستقیم خاصه خوبی و ادراک بی واسطه و مستقیم قضایای اخلاقی حاوی محمول خوب که آنها را شهود ش 1 وشهود ش 2 نامیده ام براساس تعریف سنتی معرفت که خود مور هم بدان قائل بود نشان داده ام که ازنظر مور شهود میتواند احکام اخلاقی را توجیه کند درپایان بحثم ازنسبت هریک ازدومعنای شهود باتوجیه احکام اخلاقی به ارزیابی ارای مور پرداخته ایم نتایج این مقاله عبارتنداز: شهودش /متضمن و مستلزم ارزش گذاری عاطفی است /شهود مذکور معیاری برای فیصله بخشیدن به اختلاف نظرهای بنیادین اخلاقی فراهم نمی آورد /شهود مذکور نمی تواند معرفت به بارآورد /شهود ش 2 به سبب بی دلیل بودن مدعای مور درباره مطابق باواقع بودن یاناظر به واقع بودن قضایای اخلاقی حاوی محمول خوب نمی تواند احکام اخلاقی را توجیه کند /شهود مذکور چون دلیل مناسبی برای اعتقاد به بداهت ذاتی و صدق ضروری قضایای حاوی محمول خوب فراهم نمی سازد نمی تواند احکام اخلاقی را توجیه کند

کلیدواژه ها:

شهود اخلاقی ، احکام اخلاقی ، توجیه ، معرفت شهودی ، جی .ئی.مور