ناسازگاری درونی دیدگاه ویتگنشتاین متاخر

هرچند همه ی تلاش ویتگنشتاین Wittgenstein به منظور سازگاری درونی دیدگاه متاخر خود بودها ست لیکن بابررسی دقیق مواردی ازناسازگاری درونی درآن مشاهده میشود یکی ازموارد ناسازگاری درونی و بیرونی مطابق با تفسیر کول cavell و کریپکی قرائت شکاکانه ازدیدگاه ویتگنشتاین متاخر است ویتگنشتاین شک گرایی را بطور اشکاربی معنا میداند به نظراواصولا نباید شکاک حتی برای بیان شک گرایی خود ازطریق زبان تلاش کند اگردرباره هیچ واقعیتی یقین نداشته باشی پس نمی توانی درباره معنای واژه هایی که به کارمی بری نیز یقین داشته باشی تردیدی که درهمه چیز تردید کند تردید نیست ازطرف دیگر دیدگاه اوخود نوعی رویکرد به شک گرایی است این مقاله درصدد ارایه تحلیلی ازاین ناسازگاری است و بااستدلال قرائت بدیل واقع گرایانه درمقابل آن نشان میدهد که تاچه حدی این ناسازگاری درونی مشهود است درمرحله بعد به مفهوم نحوه ی حیات که یکی ازاساسی ترین مفاهیم به کارگرفته شده توسط ویتگنشتاین است می پردازد دراین مورد ناسازگاری درونی فلسفه ی زبان ویتگنشتاین را دربیان مفهوم فوق نشان خواهیم داد

کلیدواژه ها:

ناسازگاری درونی ، ویتگنشتاین ، کول ، کریپکی ، نحوه ی حیات