بررسی عددی کارائی جت های برخوردی مثلثی در انتقال حرارت از یک سطح صاف

در کار عددی حاضر کارآئی بهتر جت های برخوردی از نوع مثلثی در مقایسه با جت های مستطیلی برای انتقال حرارت در رژیم متلاطم نشان داده شده است. به منظور انجام این بررسی از روش حجم محدود برای گسسته سازی معادلات حاکم و روشk - e برای مدل سازی جریان متلاطم بهره گرفته شده است. حل عددی به کمک نر مافزار 6.2FLUENT انجام شده است. جهت بهبود جواب ها و اصلاح شبکه بندی جهت استقلال جوا بها، یکی از حالت های مطالعه شده مربوط به جت مستطیلی از کار تجربی Beitalmal ) و همکارانش International Journal of Heat and Fluid (Flow 21, 2000 انتخاب و به صورت 3 بعدی عیناً مدل سازی گردید. پس از اخذ جوا بهای مورد قبول جهت بررسی و مقایسه، در مدل سازی انجام شده به جای استفاده از یک جت مستطیلی، از دو جت مثلثی در دو حالت متفاوت برای سرعت های مختلف استفاده شد. نتایج بدست آمده بیانگر افزایش انتقال حرارت (مخصوصاً در محل برخورد جت) در حالت استفاده از جت های برخوردی مثلثی، می باشند.

کلیدواژه ها:

انتقال حرارت ، جت برخوردی ، روش حجم محدود ، جریان متلاطم ، روش e - k