ارزیابی داخلی برنامه های آموزش مهندسی ایران

درچنددهه اخیر تنوع رشته های تحصیلی و تعداددانش اموختگان مهندسی ایران به نحوبی سابقه ای افزایش یافته است دراین سالها به دلیل اعمال نظام برنامه ریزی متمرکز دراموزش عالی محتوای برنامه ها و سرفصلهای دروس درهمه مراکز اموزشی کم و بیش یکسان بودها ست این درحالی است که محصولات این مراکز یعنی دانش اموختگان ازدرجات مختلفی ازتوانایی برخوردار بوده اند و روشی نیز برای ارزیابی آنها دردسترس نبوده است امروزه درکشورهای پیشرفته روشهای کم و بیش یکنواختی برای ارزیابی برنامه های اموزش مهندسی و توانایی های دانش اموختگان به کارگرفته میشود ارزیابی برنامه های اموزشی میتواند درسه سطح داخلی ملی یا بین المللی صورت گیرد درغیاب یک سیستم مستقل ملی ارزیابی و تضمین کیفیت اموزش مهندسی و موانعی که درراه ارزیابی بین المللی وجود دارد دردسترس ترین روش اجرای ارزیابی داخلی است مقایسه برنامه های اموزش مهندسی با اموزشهای مشابه درکشورهای پیشرفته نشان میدهد که برنامه های اموزش مهندسی کشور ما بیشتر بردانش افزایی تاکید و توجه کمتری برتوسعه مهارتها و نگرشهای دانش اموختگان دارد دراین مقاله فرایند ارزیابی و ملاکهایی که به این منظور توسط مراکز بین المللی به کارگرفته میشود تشریح شده اند و الگویی برای ارزیابی داخلی ارایه شده است ارزیابی داخلی به شناسایی کاستیهای برنامه ها و مرتفع کردن آنها منجر میشود و برنامه های اموزش مهندسی کشور را برای ارزیابی درسطح ملی و بین المللی اماده می کند