بررسی نقش آموزش درایجادسرمایه اجتماعی درایران 1390-1360

ازدهه 1990 که سرمایه اجتماعی به عنوان موتور توسعه اقتصادی کشورها مطرح شد این سرمایه درکانون توجه قرارگرفت لذا کشورهابرای دستیابی به توسعه اقتصادی اقدام به سرمایه گذاری درایجاداین سرمایه کردند دراین راستا سرمایه گذاری دراموزش به عنوان اثرگذارترین عامل دردستور کار قرارگرفت اموزش با افزاش توانمندی ها و دانش افرادزمینه مشارکت وتعاملات اجتماعی و حضور افراد درشبکه های اجتماعی را فراهم می سازد همچنین با ایجاد و درونی کردن هنجارها رفتارافراد را قانون مندمی کند این امر منجر به افزایش اعتماداجتماعی و درنتیجه شکل گیری سرمایه اجتماعی می گردددراین پژوهش سعی دراثبات این فرضیه ها بوده است که اموزش منجر به ایجادسرمایه اجتماعی میشود همچنین دوره ابتدایی بیشتر اثر رادرایجادسرمایه اجتماعی دارد لذا با بهره گیری ازروش gMM اثرسطح مختلف اموزشی برسرمایه اجتماعی ایران برای دوره زمانی 13901360 بررسی گردید نتایج مبین آن است که اموزش دراین دوره اثرمثبت و معناداری برمیزان سرمایه اجتماعی درایران داشته است دربررسی اثرسطوح مختلف اموزش نیز نتایج نشان میدهد که دوره پایه بیشترین اثررا درایجادسرمایه اجتماعی دارد و اموزش عالی با ضریب 0/29 کمتر ازاموزش پایه روی سرمایه اجتماعی اثرمی گذارد