اثرات آزادسازی تجاری و رشداقتصادی برجریان تجاری غیرنفتی ایران و چین طی دوره زمانی 1391-1360

دراین مقاله به بررسی اثرات آزادسازی تجاری و رشداقتصاید برتراز تجاری غیرنفتی دوجانبه ایران و چین براساس داده های سالانه طی دوره 1360-1391 پرداخته شده است به این منظور ابتدا برای بررسی پایایی متغیرها ازمون دیکی ـ فولر تعمیم یافته و برای بررسی صحت نتایج آن ازمون شکست ساختاری پرون به ترتیب مورداستفاده قرار گرفته اند به منظور تخمین ضرایب متغیرها ازالگوی خودتوضیحی باوقفه های توزیعی ARDL استفاده شدها ست بااستفاده ازچارچوب الگوی اسکویی و بروکس یافته های این تحقیق نشان میدهند که باافزایش ازادی تجاری ایران و چین درکوتاه مدت و بلندمدت ترازتجاری کشور دچار کسری می شود این بدان مفهوم است که برمبنای دیدگاه اقتصاددانان جانب تقاضا افزایش آزادی تجاری منجر به بدترشدن تراز تجاری کشور میشود همچنین براساس نتایج بدست آم ده رشد اقتصادی دربلندمدت و کوتاه مدت دارای اثرمنفی برتراز تجاری غیرنفتی دوجانبه ایران و چین می باشد به علاوه نرخ ارز حقیقی دارای اثرمثبت برتراز تجاری ایران بوده و این بدان معناست که کاهش ارزش پولی ملی منجر به بهبود تراز تجاری کشور شده است