نگاهی انتقادی به گروه حرف اضافه ای و ویژگی های آن در دستور زبان فارسی

گروه حرف اضافه ای در مقایسه با گروه های دیگر از ویژگی ها و تمایزاتی برخوردار است، هسته اینگروه، برخلاف سایر گروه ها گاهی از مرکزیت و تفوق معنایی لازم برخوردار نیست یعنی مانند هستهسایر گروه ها، استقلال آوایی، املایی و دستوری دارد، ولی استقلال معنایی آن ماننه هسته دیگر گروه هانیست. هسته ای گروه، امکان گسترش پذیری ندارد و دارای فهرست بسته و محدودی است، گاهیممکن است هسته و وابسته این گروه با کلمه مشتق (پیشونه+ اسم یا صفت) مشتبه شود. از سوی دیگرگروه حرف اضافه ای با گروه متممی و قیدی (متمم قیدی) آمیخته شده است. هسته این گروه معمولاًپیش از وابسته می آیه مگر در گذشته که گاهی حرف اضافه قبل و بعد از وابسته قرار می گرفت. اینگروه در ساختمان سایر گروه ها به کار می رود و نقش دستوری ایفا می کند، گاهی به قرینه لفظی ومعنایی در سطح گفتار و نوشتار، هسته ای گروه حذف می شود و وابسته به تنهایی به کار می رود، ولیمعمولاً هسته ای گروه، مستقل و بدون وابسته به کار نمی رود.

کلیدواژه ها:

گروه ، حرف اضافه ، گروه اسمی ، هسته ، وابسته