شناسایی و تشخیص هویت افراد با استفاده از بیومتریک گوش

بیومتریک گوش در مقایسه با دیگر خصیصههای فیزیکی هم دارای مزیت است و هم دارای محدودیت. سطح کوچک و ساختار به نسبت ساده آن اثری بحث انگیز دارد. از جنبه مثبت، این ویژگیها امکان پردازش سریعتر درمقایسه با تشخیص چهره و همچنین روش تشخیص ساده تری در مقایسه با اثر انگشت را فراهم میکنند. از جنبه منفی، کوچک بودن گوش احتمال پوشیده شدن آن را افزایش میدهد.در این تحقیق با استفاده از تصویر دو بعدیگوش انسان یک سیستم بیومتریک طراحی کردهایم که برای توصیف گوش از گشتاورها استفاده مینماید. در این سیستم هر تصویر گوش با استفاده از گشتاورهای نامتغیر توصیف شده و این گشتاورها بردار ویژگی هفتبعدی که نشان دهنده تصویر گوش است در فضای ویژگی ایجاد میکنند. برای کلاس بندی تصاویر گوش از معیار فاصله هندسی کمینه استفاده شده و چون مقادیر گشتاورها دارای محدوده دینامیکی بسیار وسیعی میباشندو اختلاف بین مقادیر گشتاورهای مرتبه پایین و بالا بسیار زیاد است، از فاصله هندسی متوازن شده استفاده مینماییم. عملکرد سیستم طراحی شده بر اساس پارامترهای FAR و FRR و همچنین نرخ تشخیص درست مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده روس تصاویر گوش مربوط به 55 نفر به نرخ بازشناسی میانگین 07 درصد دست یافته است که نشاندهندهی پایدار و کارا بودن این روش در بازشناسی افراد از روی تصویر گوش آنها در شرایط کنترل نشده میباشد.

کلیدواژه ها:

احراز هویت ، گوش ، بیومتریک ، تشخیص هویت ، فاصله هندسی متوازن شده