ارزیابی تاثیر جمینگ باپرش فرکانس تصادفی برانواع گیرنده ها بااستفاده ازمعیار زمان نسبی تخریب عملکرد گیرنده

دراین مقاله به ارزیابی روشی نومبتنی براستفاده ازاطلاعات پاره از جمر ومقایسه آن با روشهای متداول پیشین درمقابل جمینگ ازنوع پرش فرکانس تصادفی پرداخته شده است تاکنون میزان تاثیر جمر بررادارها عمدتا با معیار نسبت کاهش برداشکارسازی ارزیابی می شده اما دریک رادار تعقیب هدف توانایی تعقیب هدف و تداوم آن مهمترازصرف کاهش دربرد تشخیص رادار است لذا به منظور ارزیابی عملکرد رادارهای تعقیب ابتدا معیاری جدید به نام زمان نسبی تخریبی عملکرد رادار معرفی میگردد که درآن توان سیگنالهای جمر و اکوی هدف نیز درنظر گرفته میشود و بااستفاده ازآن میتوان عملکرد انواع گیرنده های رادارهای تعقیب اعم ازگیرنده های ساده و یا گیرنده های معمولی دارای قابلیت مقابله با جمینگ را مقایسه نمود براساس این معیار رابطه بین زمان نسبی تخریب و میزان همپوشانی طیف جمر باباندگیرنده رابطه ای غیرخطی است درروش جدید پرش فرکانس بااستفاده ازاطلاعات پاره ای ازجمر فرکانس پرش بعدی به گونه ای انتخاب میگردد که مدت زمان تقابل طیف جمر و باندگیرنده دریک دوره زمانی مشخص جمر به حداقل مقدار برسد به علاوه درروش جدید و بادرنظر گرفتن معیار زمان نسبی تخریب عملکرد گیرنده نسبت به روشهای قبلی درمقابل با جمینگ باپرش فرکانس تصادفی بصورت واضحی بهبود پیدا می کند

کلیدواژه ها:

رادارتعقیب ، جمینگ با پرش فرکانس تصادفی ، زمان نسبی تخریب ، پرش فرکانس باتحلیل جمر ، گیرنده JATSواطلاعات پاره ای ازجمر