ارزیابی تراواییسازند کنگان با استفاده از داده های نگار CMR و مغزه در میدان پارس جنوبی

تراوایی یکی از پارامترهای مهم مخزنی است که تعیین دقیق آن همیشه توام با دشواری هایی می باشد. بهترین مرجع برای حصول این پارامتر مغزه است، اما به دلیل هزینه بالا و مشکلات اجرایی تعداد کمی از چاه های یک میدان ممکن است مغزه گیری شوند. نگار CMR یکی از پیشرفته ترین ابزارهای روش NMR است که اخیرا وارد دنیای پتروفیزیک شده است و با توجه به این که قادر به تشخیص ماهیت تخلخل هاست می تواند ابزاری دقیق تر نسبت به سایر روشهای غیر مستقیم تخمین تراوایی باشد. روشهای متعددی برای تعیین تراوایی توسط افراد مختلف پیشنهاد شده است. در این مطالعه از دو مدل SDR و Timur جهت تخمین تراوایی در سازند کنگان میدان گازی پارس جنوبی استفاده شده است. با مقایسه و تطابق تراوایی بدست آمده با داده های مغزه میزان ضریب مقیاس C(Scaling Factor) برای مدل های مذکور به ترتیب 0،35 و 12،0 بدست آمد با توجه به حساسیت مدل SDR به وجود هیدروکربن و تطابق بهتر مدل Timur با داده های مغزه این مدل برای ارزیابی تراوایی با استفاده از نگار CMR پیشنهاد می شود.