ریز رخساره های زیستی و محیط رسوبی سازند آسماری در جنوب شرقی کوه میش(شرق گچساران)

سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,824

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GSI26_328

تاریخ نمایه سازی: 16 آبان 1386

چکیده مقاله:

در این پژوهش ریز رخساره های زیستی و شرایط حاکم بر محیط رسوبگذاری سازند آسماری در منتهی الیه جنوب شرقی کوه میش واقع در شرق گچساران در زاگرس چین خورده مورد مطالعه قرار گرفته است. سازند آسماری در ناحیه ی مورد مطالعه 257/7 متر ضخامت داشته و از تناوب آهک های نازک(گاهی نودولار) ، متوسط و ضخیم لایه تا توده ای تشکیل شده است. بر اساس خصوصیات سنگی ، سه واحد سنگ چینه ای در آن شناسایی شد. بر اساس مظالعه ی 130 عدد نمونه، 13 نوع ریز رخساره، متعلق به 3 ریز محیط رسوبی، لاگون (محصور و غیرمحصور)، سد بیوکلاستی و دریای باز(کم عمق و عمیق) مورد شناسایی قرار گرفت. ریز رخساره های لاگون به طور عمده از بنتیک فرامینیفرا وکستون-پکستون تشکیل شده، همچنین مادستون کوارتز دار نیز موجود می باشد. در لاگون محصور فرامینیفرهای با دیواره بدون منفذ(میلیولید، آرکیاس و دندربتینا) به وفور یافت می شود و در لاگون غیر محصور علاوه بر فرامینیفرهای بدون منفذ، نئوروتالیا و میوژیپسینوئیدس( فرامینیفرهای با دیواره منفذدار) نیز دیده می شود. ریز رخساره سد، بافت آن عمدتا گرینستون بوده و فرامینیفرهای منفذدار(نئوروتالیا) و بایوکلاستها از قبیل کوارالیناسه آ به فراوانی یافت می شود. ریز رخساره های دریای باز(کم عمق و عمیق) که در قسمت کم عمق، بافت بیشتر وکستون-پکستون، فلوتستون- ودستون می باشد می باشد که همراه با یک مجموعه متنوع و فراوان از فرامینیفرهای بزرگ با دیواره بدون منفذ، جلبک های قرمز، بریرزوئر و اکینید است. در قسمت های عمیق دریای باز همراه با بافت وکستون-پکستون، فرامینیفرهای پلاژیک و لپیدوسیکلنیده ها و نومولیتیده های پهن و بزرگ و به مقدار کمتر بایوکلاست های اکینید و بریوزوئر وجود دارد. این مطالعه حاکی است که ریزرخساره های لاگون در واحد c، ریزرخساره سد واحد A، و ریزرخساره های دریای باز در واحدهای A و B چشمپیرتر می باشد(شکل شماره 1). روند تغییر ریزرخساره ها از کف به بالای مقطع به صورت تدریجی بوده، به طوری که در ابتدا تحت شرایط رسوبگذاری عمیقتر قرار گرفته و سپس به سمت بالا، در شرایط کم عمق تشکیل شده است. لذا با توجه به ریزرخساره های ذکر شده و روند تدریجی آنها، به نظر می رسد که رسوبگذاری سازند آسماری در سه بخش از یک پلت فرم کربناته(رمپ داخلی، میانی و خارجی) تشکیل شده است. رمپ داخلی که بیشتر شامل ریزرخساره های لاگون است. رمپ میانی که شامل ریزرخساره سد بیوکلاستی و قسمت های کم عمقدریای باز می شود و رمپ خارجی که قسمت های عمیق دریای باز را شامل می شود.

نویسندگان

زهرا بابایی

دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه اصفهان

علیرضا صیرفیان

گروه زمین شناسی دانشگاه اصفهان

حسین وزیری مقدم

گروه زمین شناختی دانشگاه اصفهان