بررسی رابطه خودگردانی بایادگیری فعال فراگیران

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه خودگردانی بایادگیری فعال بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه پژوهش را کلیه دانشآموزان متوسطه دوم شهر ایلام که در سال تحصیلی 94 - 1393 مشغول به تحصیلبوده اند تشکیل می داد. با روش نمونه گیری خوشه ای 345 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری مقیاس خودکارآمدی تحصیلی، مقیاس جهت گیری هدف و آزمون پیشرفت تحصیلی بود که داده های به دست آمده باضریب همبستگی و رگرسیون چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج این یافته ها نشان داد که خودکارآمدی تحصیلی با پیشرفت تحصیلی آن رابطه مثبت و معناداری دارد و می تواند پیش بینی کننده خوبی برای پیشرفتتحصیلی می باشد همچنین هدف عملکرد گرایشی به صورت مثبت و معناداری با پیشرفت تحصیلی رابطه دارد و پیشبینی کننده پیشرفت تحصیلی می باشد و هدف عملکرد اجتنابی نیز به صورت منفی و معناداری پیشرفت تحصیلی رابطه دارد و پیش بینی کننده خوبی برای پیشرفت تحصیلی است

کلیدواژه ها:

یادگیری فعال ، خودکارآمدی تحصیلی ، جهت گیری هدف