روش های دستیابی به منطقه های پایدار از رهگذر طراحی محیطی با محوریت رفع جرم

امروزه تشکیل و گسترش یک جامعه ی سالم به دور از جرم و دیگر رفتارهای ضداجتماعی از مهم ترین دغدغه های هرکشوری به شمار می آید. در این راستا تحقیقات گسترده ای در جهت آسیب شناسی و ناهنجاری های هر جامعه ایانجام شده است. اکثریت بررسی ها نشان می دهد که در هر شهری مناطق آسیب پذیر و محروم به دلایل مختلفی از جمله : محیط کالبدی آسیب پذیر، کمبود امکانات، محیط اجتماعی ناسالم، فقر، بیکاری و غیره معضلات اجتماعیبیشتری را به خود می بینند. طبق مطالعات انجام گرفته یکی از موثرترین روش ها به منظور کمک به کاهش جرم و معضلات اجتماعی قشر آسیب پذیر، طراحی منطقه های پایدار است. پایداری می تواند از طریق سه مولفهی اجتماعی،اقتصادی و زیست محیطی تحقق یابد. اما از آنجا که طراحی محیطی یا به عبارتی دخل و تصرف در محیط فیزیکی با اثرگذاری بر رفتار اجتماعی به ایجاد محله ای پایدار کمک می کند، بعد اجتماعی پایداری از جایگاه ویژه ای برخوردار است. پایداری اجتماعی با به کار گیر ی اصول نظم اجتماعی، هویت اجتماعی، امنیت و آسایش در دو بعد روانی و فیزیکی، فقرزدایی، عدالت، انعطاف پذیری و غیره حاصل می شود. از این رو این مقاله بر آن است تا با تکیه بر اصول پایداری اجتماعی در ابتدا منطقه های امن و پایدار را تعریف کند؛ سپس نشان دهد که چگونه میتوان از رهگذر طراحی محیطی با محوریت پیشگیری از جرم و رفتارهای ضد اجتماعی به ایجاد منطقههای امن و پایدار کمک نمود

کلیدواژه ها:

جرم ، طراحی محیطی ، پایداری اجتماعی ، منطقه پایدار