بررسی پایداری ایزومری کمپلکس [cu)(2)H2O(2 2++ به وسیله نرم افزار گوسین)روشYP3B-DF

کمپلکس ها ترکیباتی هستند که از یک کاتیون فلزی و تعدادی لیگاند که به آن متصل هستند تشکیل شده اند. لیگاند، آنیون یا مولکولی است که حداقل یک جفت الکترون آزاد دارد که میتواند به وسیله ی جفت الکترون هایش با اوربیتال خالی کاتیون فلز مرکزیپیوند داتیو برقرار کند. در پژوهش حاضر،پایداری ایزومری کمپلکس [Cu(en)2(H2O)2]2+ مورد بررسی قرار گرفت. کمپلکس [Cu(en)2(H2O)2]2+ دو ایزومرسیس و ترانس دارد. بهینهسازی هندسی با روش محاسباتی LYP3B-DFT برای کمپلکس [Cu(en)2(H2O)2]2+ انجام شده است. میزان پایداری و درجه سختی و نرمی و قطبیت و طول پیوندهای اطرافاتم مرکزی و زوایای پیوندی و زوایای دو وجهی و طیف IR برای کمپلکس به کمک دادههای ترموشیمی از جمله مقادیر E ، H و G داده های ترمودینامیکی نظیر انرژی هومو، لومو و انرژی گپ، موردمقایسه قرار گرفتند. برای مقایسه پایداری کمپلکسها، مقادیر E آنها با هم مقایسه شد. هر چه میزان E یک کمپلکس منفی تر باشد، پایدارتر است. همچین برای مقایسه سختی ایزومر، انرژی گپآنها )اختلاف انرژی هومو و لومو( با هم مقایسه شد. هر چه میزان انرژی گپ یک ایزومر بیشتر باشد، آن ایزومر سخت تر است. نتایج نشان داد در کمپلکس [Cu(en)2(H2O)2]2+ ایزومر ترانس از سیس پایدارتر است و سختی ایزومر ترانس از سیس بیشتر است. ایزومر سیس نیز منجر به قطبی تر شدن کمپلکس نسبت به سیس می شود.

کلیدواژه ها:

پایداری ، کمپلکس ، ایزومری ، قطبیت ، زوایای پیوندی ، طول پیوند ، روش های محاسباتی