ارزیابی آثار مثبت گردشگری بر روی ابعاد اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی و محیط زیست روستایی ( مطالعه ی موردی: روستای ابیانه)

امروزه گردشگری به یک پدیده بسیار مهم در سطح محلی، منطقه ای، ملی و بین المللی تبدیل شده است، این پدیده از لحاظ اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی و محیطی دارای اثرات مثبت و منفی زیادی بر روی جامعه ی میزبان می باشد. یکی از انواع گردشگری گردشگری روستایی می باشد، گردشگری در مناطق روستایی دارای اثرات بسیار زیادی بر روی این مناطق دارد. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر مثبت گردشگری بر روی ابعاد اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی و محیط زیست روستای ابیانه از دیدگاه روستائیان می پردازد. روش به کار رفته در این پژوهش توصیفی- تحلیلی (پیمایشی)، با استفاده از پرسش نامه می باشد.روایی آن توسط تعدادی از کارشناسان و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 0/935 تائید شد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 266نفر می باشد. پرسشنامه های تنظیم شده توسط 266نفر از روستائیان به صورت تصادفی تکمیل و بااستفاده از نرم افزار spss و روش های آماری خی دو( کای اسکوئر)، رگرسیون خطی تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان دادکه گردشگری بر روی سه بعد اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی و محیط زیست روستا دارای تاثیر مثیت می باشد بیشترین تاثیر مثبت روی بعد اجتماعی فرهنگی با مقدار Beta 0/701 نسبت به دو بعد دیگر بیشتر می باشد و سپس بر روی بعد اقتصادی با مقدار Beta 0/676 میباشد کمترین تاثیر اثر مثبت را بر روی بعد محیط زیست با مقدار Beta -0/441 داشته است.

کلیدواژه ها:

گردشگری روستایی ، روستای ابیانه ، بعد اجتماعی- فرهنگی ، بعد اقتصادی ، محیط زیست روستا