حمل و نقل دریایی در حقوق بین الملل

حمل و نقل دریایی از مهم ترین مباحث حقوق دریایی که تاثیر فراوانی بر تجارت و اقتصاد بین المللی دارد. حمل و نقل کالا از طریق کشتی که سهم عمده ای در جابجایی کالا دارند صورت می پذیرد و با توجه به پیشرفت صنعتی و حوزه کاری وسیع آن ها در حجم مبادلات اقتصادی را نمی توان نادیده گرفت. قواعد حاکم بر حمل و نقل اولین بار تحت عنوان قواعد لاهه در سال 1924 در بروکسل به تصویب رسید، اما پیشرفت فنی و تکنولوژی باعث گردید که قواعد لاهه دیگر پاسخگوی نیازهای امروز حمل و نقل نباشد که در سال 1968 پروتکل لاهه به تصویب رسید و نهایتا در سال 1978 قواعد هامبورگ به تصویب رسید. این پژوهش به بررسی حمل و نقل دریایی و کنوانسیون های مرتبط با آن می پردازد. این پژوهش در نظر دارد تاریخچه مختصری از حمل و نقل دریایی و همچنین به رابطه بین حمل و نقل دریایی و حقوق بین الملل را مورد بررسی قرار دهد و درصدد پاسخگویی به سوال خود مبنی بر اینکه حمل و نقل دریایی در حقوق بین الملل از چه جایگاهی برخوردار است و چه تاثیری بر اقتصاد و محیط زیست دریایی می توان داشته باشد را دارد. استفاده از روش کتابخانه ای برای جمع آوری اطلاعات و از روش توصیفی تحلیلی برای تحلیل محتوا پرداخته است. جاصل این پژوهش، حمل ونقل دریایی نقش بسزایی در اقتصاد و تجارت بین المللی داراست و خسارت به محیط زیست دریایی مسئولیت بین المللی دولت ها را به دنبال خواهد داشت و لازم است که قواعد را به روز و متناسب با وضعیت موجود بنمایند.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل دریایی ، سازمان IOM ، کنوانسیون لاهه ، کنوانسیون هامبورگ ، محیط زیست