بررسی روند تغییرات بارش دراستان سیستان و بلوچستان

موضوع تغییر اقلیم و مشکلات ناشی از ان ازبحران های اساسی مدیریت منابع آب می باشد. همچنین مقدار بارندگی از مهم ترین مشخصه های اقلیمی هر منطقه است. این مشخصه اقلیمی ازمتغییر ترین پارامترهای اقلیمی است که برمنابع آب یک منطقه نیز به طو رجدی تاثیر گزار است. مطالعه حاضر با هدف بررسی روند تغییرات بارندگی در شهرهای مختلف استان سیستان وبلوچستان صورت گرفته است. در این تحقیق از آزمون های آماری کمترین مربعات خطا، روش والد- وولفوتیز و دستور trend در نرم افزار Minitab برای بررسی روند متغیرهای هواشناسی از سال 1363 تا 1389 استفاده گردیده است. قضاوت در مورد وجود یا عدم وجود روند در بارندگی براین اساس نهاده شده که حداقل دو روش از سه روش اعمال شده روی بارندگی آن را تایید کند.روند و نوع تغییرات به صورت ماهانه، فصلی و سالانه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که به طور کلی هر سه حالت روند مثبت،منی و عدم روند وجود دارد. نتایج نشان می دهد که ایستگاه زابل دارای روند کاهشی و ایستگاه چابهار دارای روند افزایشی در سال های مختلف می باشند و تغییرات سالانه سایر ایستگاه ها بدون روند می باشد. بیشترین تغییرات فصلی بارندگی مربوط به فصل زمستان می باشدهمچنین فصل پاییز تاحدودی روند کاهشی را در بارندگی نشان می دهد. همچنین هیچ یک از ایستگاه ها در ماه های خرداد، تیر، مرداد، شهربور و مهر روند معنی داری را از خود نشان نمی دهد که این می تواند بر اساس شرایط آب و هوایی منطقه و کمبود بارش در این منطقه باشد. نتایج بدست آمده نشان دهنده ی تغییرات جزئی بارندگی در استان سیستان و بلوچستان می باشد. همچنین این تغییرات می بایستی در برنامه ریزی و مدیریت منابع آب منطقه به طور جدی در نظر گرفته شوند.

کلیدواژه ها:

بارندگی ، روند ، آزمون کمترین مربعات خطا ، آزمون والد و ولفوتیز ، Minitab ، سیستان و بلوچستان