بررسی آزمایشگاهی تعیین مقاومت چسبندگی بین بتن و میلگرد در مقاطع دایروی

امروزه کاربرد سازه های بتنی بسیار رایج تر از دیگر سازه های مورد استفاده در ساختمان ها شده است به طوری که در اغلب کشورهای جهان نسبتمصرف بتن به فولاد از 10 به 1 نیز فراتر رفته است کل بتنی که در سال 91 میلادی در جهان مصرف شده است بالغ بر 3 بیلیون تن یعنی یک تنبه ازای هر نفر در جهان تخمین زده می شود. تنها ماده ای را که بشر به این میزان مصرف می کند، آب است. چسبندگی بین فولاد و بتن در سازههای بتن آرمه از اهمیت ویژه ای برخوردار است که بستگی به طرح اختلاط بتن و شکل و نحوه قرار گرفتن فولاد دارد. سنجش چسبندگی بینفولاد و بتن توسط آزمایشهای مختلفی صورت می گیرد که یکی از آنها آزمایش بیرون کشیدگی (pull- out) است. در این تحقیق اثر طولمیلگرد مدفون شده در بتن، اثر مقدار پوشش بتن روی میلگرد و اثر مقاومت فشاری 28 روزه بتن، بر روی چسبندگی بین بتن و فولاد توسطآزمایش بیرون کشیدگی با سه آزمایش بررسی شده و نتایج زیر به دست آمده است.1- با افزایش طول آرماتور داخل نمونه بتنی در میانگین ماکزیمم تنش چسبندگی تغییرات قابل ملاحظه ای مشاهده نمی شود.2- با افزایش قطر نمونه بتنی، میانگین ماکزیمم تنش چسبندگی افزایش می یابد.3- با افزایش مقاومت فشاری 28 روزه، میانگین ماکزیمم تنش چسبندگی افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

مقاومت فشاری 1 ، مقاومت چسبندگی 2 ، پوشش بتنی 3