بررسی جلوههای نور در بافت قدیم بوشهر

نور در معماری بافت قدیم بوشهر، در کنار عناصر دیگر، بناهای این بافت را به ارگانیسم های زنده ای تبدیل نموده است. این تحقیق بر آن است جلوه های نور در بافت قدیم بوشهر را، از طریق بررسی رابطه میان عنصر نور و دیگر سیستم های شکل دهنده معماری، مورد پژوهش قرار دهد و با نگاهی از جزء به کل، به نتایجی در باب شیوه مواجهه با نور و کاربست آن در معماری بافت قدیم بوشهر دست یابد، و زمینه ای را برای معرفی الگوهایی زنده از برخورد کالبد و نور، برای معماری معاصر مهیا سازد.از میان ویژگی های گوناگون فرم وفضای هر بنا؛ که طرح کلی آن را قابل درک می نماید؛ برخی از آنان قادرند به عنوان یک سیستم مجزا، کلیت یک معماری را شکل دهند. تعدادی از این سیستم ها عبارتند از: سازه، حجم، فضای ارتباطی به فضای مورد استفاده، عناصر تکراری به عنصر یگانه، هندسه، سلسله مراتب، نورگیری و ... . در این پژوهش سعی می گردد، در گام نخست، توضیحی مختصر از هر یک از این سیستم های شکل دهنده معماری ارائه شده و در گام دوم، به رابطه ی میان این سیستم ها و سیستم نورگیری در معماری پرداخته شود؛ با بررسی این دوگام، می توان به اشرافی کامل به نقش نور در معماری دست یافت. نهایتا در گام سوم، نتایج برگرفته شده از بررسی های قبل، در نمونه موردی تحقیق (بافت قدیم بوشهر) مورد ارزیابی قرار می گیرد (لازم به ذکر است به دلیل بررسی نمونه موردی بافت قدیم بوشهر؛ پارادایم های معمار سنتی ایرانی و زمینه های فکری وی، واجد اهمیت می باشد). در این پژوهش با روش تحقیق توصیفی تحلیلی سعی می گردد با بررسی چند نمونه از بناهای بافت قدیم بوشهر، از طریق مشاهدات میدانی و تهیه عکس از بافت در ساعات مختلف روز و همچنین بررسی نقشه های معماری بناها به نتایجی در خصوص جلوه های نور در بافت قدیم بوشهر دست یافت.

کلیدواژه ها:

بافت قدیم ، بوشهر ، جلوه های نور