تاثیر کود های آلی، زیستی و شیمیایی بر میزان روغن و پروتئین دانه سویا

به منظور بررسی اثر کود آلی ورمی کمپوست و کود های زیستی فسفات و باکتری ریزوبیوم بر رشد و عملکرد سویا در کشت دوم، آزمایشی در سال 1392 در مرکز تحقیقات کشاورزی خرم آباد انجام گرفت. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. فاکتور اول سطوح مختلف کود ورمی کمپوست شامل صفر، 5، 10 و 15 تن ورمی کمپوست در هکتار و فاکتور دوم تلقیح با کودهای بیولوژیکی که شامل تلقیح با بارور 2 ،تلقیح با باکتری همزیست تثبیت کننده نیتروژن ، تلقیح توام با باکتری ها و عدم تلقیح بود. همچنین یک کرت به عنوان شاهد که در آن 120، 80 و 40 کیلوگرم در هکتار به ترتیب اوره، سوپر فسفات تریپل و سولفات پتاسیم بکار برده شده و به صورت طرح بلوک های کامل تصاوفی با تیمارهای قبلی مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بیشترین میزان پروتئین (38/9 درصد) عملکرد پروتئین (1302/1 کیلوگرو در هکتار) و عملکرد روغن (692/7 کیلوگرم در هکتار) با مصرف 15 تن ورمی کمپوست حاصل گردید. تلقیح باکتری دارای تاثیر معنی داری بر روی میزان روغن نبود، ولی اثر معنی داری بر روی سایر صفات داشت به طوری که بیشترین میزان پروتئین (42/3 درصد)، عملکرد پروتئین (1224/8 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (683/8 کیلوگرم در هکتار)با مصرف تلقیح توأم باکتری های ریزوبیوم و فسفات زیستی به دست آمد.

کلیدواژه ها:

باکتری ، سویا ، کود های زیستی ، ورمی کمپوست