بررسی ابعاد جدید قانون فرزندخواندگی ایران

هدف اصلی این تحقیق بررسی تحولات قانون جدید فرزند خواندگی نسبت به قانون قدیم آن در ایران است. که بررسی تحولات در مورد ارث، انفاق، سن فرزند خواندگی و ازدواج با فرزند خوانده و همچنین مقایسه دو قانون جدیدو قدیم و بررسی تحولات آنها محور بحث این پژوهش می باشد. تحقیق حاضر از نظر روش مقایسه ای و به لحاظ هدف کاربردی می باشد که مبتی بر تحقیقات کتابخانه ای است. فرضیه ی تحقیق عبارت است از: قانون جدید فرزندخواندگی نسبت به قانون قدیم در حقوق ایران دست خوش تحولات جدید شده است. قانون قدیم دارای 17 ماده بوده است که با اصلاحات جدید و اضافه کردن مواد جدید به 37 ماده افزایش پیداه کرده است که برخی از حقوق دانان و اساتید این علم، قانون قدیم را دارای کاستی های و نیازمند اصلاح می دانستند و خواهان تدوین قانون جدید بودند که تمام حقوق فرزند خوانده در آن رعایت شود. بدین منظور قانون فرزندخواندگی با تحولات و اصلاحاتی مواجه شد. و نتایج تحقیق عبارتند از: مهمترین اصلاحی که در قانون فرزندخواندگی صورت گرفت اضافه کردن ماده ای به این قانون به منظور تعیین حق ارث برای فرزندخوانده از اموال سرپرست است. بحثی که در قانون قدیم مسکوت مانده بود با وجود چالش های فراوان یکی از مواد قانون جدید شد و آن ازدواج سرپرست با فرزندخوانده می باشد.

کلیدواژه ها:

قانون فرزندخواندگی ، تحولات قانون ، قانون جدید ، قانون قدیم