تاثیر تناسبات و معماری باغ ایرانی بر هندسه قالی باغی دوره صفویه

این مقاله به بررسی و تاثیر تناسبات کالبدی باغ ایرانی و نقش اعداد و هندسه در طرح اندازی قالی باغی دوره صفوی می پردازد. باغ وقالی از قدیمی ترین هنر های ایرانی در سیر تاریخ است که همواره ارتباط تنگاتنگی با هم داشته اند و ریشه در فرهنگ، تمدن، عواطف، اعتقادات و باور های انسانی دارد، که مهم ترین آثار معماری چهار باغی مربوط به دوره صفویه می باشد که به موازات باغ سازی به سبک چهار باغ، حضور قالی های طرح گلستان یا چهار باغی در دوره هایی از تاریخ ایران پررنگ و چشمگیر است. این مقاله که به شیوه تحلیلی و توصیفی انجام شده، نشان می دهد که طراحان در گذشته با در نظر گرفتن هندسه به عنوان مبنای اصلیطراحی فرش ها، نقوش را بر بستری از هندسه ترسیم می کرده اند. در طراحی فرش های چهار باغی دوره صفویه نیز همانند سایرهنرهای ایرانی)معماری باغ هندسی( تناسبات ویژه ای در اندازه حاشیه ها، نقوش و عناصر به کار گرفته شده است. روش بررسی بر مبنای مباحث نظری رابطه ی این دو هنر ارزشمند ایرانی و جایگاه باغ در طراحی فرش ایران و تحلیل اعداد و خطوط نظم دهنده اصلی در فرم و معماری باغ هندسی ایرانی و تاثیر آن در طراحی فرش باغی بوده که در نهایت هدف از تحلیل کالبد باغ های ایرانی دستیابی به روش دقیق نظام هندسی و اهمیت آن در فرش های باغی می باشد

کلیدواژه ها:

معماری باغ ایرانی ، عدد و هندسه ، قالی باغی ، دوره صفویه