روند نوسنگی شدن از دیدگاه باستانشناسان فرا روندگرا با تاکید بر آسیای صغیر

متغیرهای محیطی، جمعیتی، فناوری و معشیت به عنوان مهمترین عوامل تااییر گذاردرروندنوسنگی شدن توسط باستان شناسان نو و روندگرا Pracessual Archaeology مطرح شده بودند.اما روندگرایان در دهه 09 میلادی با شکل گیری یک جریان فکری جدید به نام رهیافت فراروندگرا Post pracessual Archaeology موردنقدهای تند قرارگرفتند فراروندگرایان از همان ابتدامعرفت شناسی روند گرایان را که تاکید بسیاری برروی فلسفهی ایبات گرایی، قائل نبودن های هیچ نقشی برای انسان و قوانین جهانشمول داشت مورد نقد قرار دادند.از سوی دیگر درست در همین برهه از زمان که روندگرایان مجبور بهپاسخ نقدهای شدیدی بودند. خبر کشف محوطه هایی بزرگ و حیرت انگیز از دورهی نوسنگی در آسیای صغیر به گوش می رسید. این اکتشافات، نظریاتی را که باستان شناسان روندگرا در مورد چگونگی نوسانگی شدن مطرح کرده بودند، شدیدا بهچالش می کشید. داده های بدست آمده از این محوطهها موجب شد تا باستان شناسان فراروندگرا این فرصت را غنیمت شمرده و به کوشش افتادند تا به کمک بنیان های فلسفی خود، به نظریات کاملی درخصوص چگونگی نوسانگی شدن دست پیدا کنند.آنها نظریات گوناگونی را با در نظر گرفتن عوامل انسانی، ادراکی و فرهنگی در روند نوسنگی شدن مطارح ساختند . در این مداله ابتدا به توغیف و تشریح محوطه های کاوش شده در آسیای صغیر میپردازیم. و در نهایت عقاید و دیدگاه باستان شناسان فراروندگرا را به طور مفصل مورد ارزیابی و تحلیل قرار می دهیم.

کلیدواژه ها:

نوسنگی شدن ، باستان شناسی فراروندگرا ، آسیای صغیر