مقایسه توانایی مدلهای پیش بینی سود مبتنی بر نوسان پذیری سود و اجزای تشکیل دهنده سود

سیاست پیش بینی سود از نخستین زمینه هایی است که پژوهش های فراوانی پیرامون آن انجام شده و یکی ازمنابع اطلاعاتی مهم و با ارزش برای سرمایه گذاران و دیگر افراد ذینفع در تصمیم گیری های مالی و سرمایه گذاریاست. هدف اصلی این پژوهش، ارائه ی مدل های بهینه جهت پیش بینی سود سال آتی شرکتها براساس سطوحمختلف نوسان پذیری سود و اجزای آن می باشد. که با بهره گیری از چارچوب تحلیلی Clubb and Wu بهبررسی دقت و توانایی مدل های Q1 (چارک 1 نوسان)، QS (چارک خاص هر شرکت) و FS نمونه کامل شرکت-ها) در سطوح مختلف نوسان پذیری اجزای سود پرداخته شده است. جامعه آماری شامل 112 شرکت از شرکت-های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از ابتدای سال 1387 تا انتهای سال 1392 است. پژوهشحاضر با بررسی مقادیر درصد خطای معیار، ضریب تعیین و ضریب تعیین تعدیل شده مدل های پژوهش از طریقتحلیل رگرسیون خطی چند متغیره با استفاده از نرم افزارE-views به بررسی تفاوت دقت این مدلها در پیش-بینی سود پرداخته است. یافته های پژوهش نشان می داد که ضرایب پایداری اجزای سود مشابه نیست و اجزایسود (متغیرهای مدل 2) تبیین بهتری از پیش بینی سود آتی نسبت به مبلغ کلی سود(مدل 1) دارند. همچنین نتایجبررسی مدل ها بیانگر آن است که در شرکت هایی با نوسان پذیری خیلی زیاد مدل FS از قدرت پیش بینی و توضیح دهندگی بالاتری نسبت به مدل های Q1 و QS برخوردار است. اما در شرایط نوسان پذیری متوسط (کم وزیاد) مدل QS از دو مدل FS و Q1 ارجحیت بالاتری دارد و دقت پیش بینی آن بیشتر است. و در سطح نوسان پذیری خیلی کم مدل Q1 (یا به طور مشابه همان چارک 1مدل QS) نسبت به مدل FS دارای برتری و دقت بیشتری است.

کلیدواژه ها:

مدل های پیش بینی سود ، نوسان پذیری سود ، اجزای سود