راهکارهای توانمندسازی ساختار مدیریتی حمل و نقل عمومی

به عنوان یکی از روشهای کلاسیک و شناخته شده حل مسئله در مواجهه با مسائل کلان جامعه همچون معضل ناکارآمدی سیستم حمل ونقل عمومی در شهرهای پر جمعیت کشور، روش الگوبرداری (Bench Marking) از مدلهای موفق مشابه با در نظر گرفتن شرایط زمانی و مکانی مسئله و متناسب سازی اگاهانه این شرایط، بهینه سازی راه حل های پیشنهادی در موضوع مشابه مورد بحث و در نهایت بازسازی روش جدید و موثر درمورد مسئله حاضر می باشد. از جمله مزمن ترین و جدی ترین مسایل زندگی در کلانشهرهای کشور و به ویژه تهران، مشکل جا به جایی کارآمد و اقتصادی مسافرین در سطح شهر می باشد استان تهران با جمعیتی بالغ بر سیزده میلیون و چهارصد هزار نفر (19% کل جمعیت کشور در سال 1385) و متوسط رشدی معادل 2/63 برای بازه زمانی بین سالهای 1375 الی 1385، به دلیل فقدان زیر ساختارهای از پیش طراحی شده برای مقابله با این مشکل از قبیل رعایت موازین فنی استاندارد در مهندسی شهرسازی بهره برداری موثر از سامانه مدیریت هوشمند ترافیک، اجرای موثر قوانین و مقررات وضع شده در راستای کنترل بهینه عبور و مرور در معابر شهری و عواملی چند از این دست، شدیدا از مسئله حمل و نقل ناکارآمد و با بازدهی پائین رنج برده و می برد. در این مقاله با استفاده از تجربیات موفق پیاده شده در برخی کشورهای منطقه، بر راهبردهای خروج از بحران فوق در حد امکان و بضاعت زمانی کنفرانس اشاره ای مختصر شده است

کلیدواژه ها:

حمل و نقل عمومی ، جمعیت ، شهروندان ، رشد جمعیت ، تاکسیرانی ، مسافران