نقش منزل محل سکونت در ارتقاء خلاقیت کودکان

رفتارگرایی یکی از مولفههای بسیار مهم در طراحی معماران میباشد. فضاها و محیط منزل بایستی منطبق با نیازهای رفتاری وروان شناختی افراد که در آن زندگی میکنند به خصوص کودکان مورد طراحی و برنامهریزی قرار گیرد، دراین پژوهش به دلیل اهمیت آشکاری که ایجاد خلاقیت در کودکان وجود دارد، ایپ طیف از افراد را مورد بررسی قرار میدهیم. لازم به نظرمی رسد تا با ارزیابی و بررسی رفتارهای کودکان و بررسی نقه تاثیر محیط منزل به عنوان اولین مکانی که کودکان در آنجا شخصیتشان شکل میگیرد، ایپ امکان را فراهم آورد تا فضاهای منازل در راستای نیازهای رفتاری سالم و ایجاد خلاقیت قرار گیرد. در ایپ مقاله، ابتدا به بیان برخی از تعاریف اساسی مورد نیاز میپردازیم، سپس نقش منزل محل سکونت درارتقای خلاقیت کودکان شرح میدهیم. در پایان با استفاده از رفتارگرایی روش شناختی مدلی را برای طراحی منازل بیان میکنیم، که برای طراحان و معماران بسیار مفید بوده و نتایج بهتری در مقایسه با مدلهای دیگر کسب خواهند کرد.

کلیدواژه ها:

معماری ، نقش منزل ، خلاقیت کودکان ، رفتارگرایی ، تاثیر محیط