پیش بینی اثرسطح تحصیلات وشغل مطلوب در عدم ابتلا به خودبیمارانگاری در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی

خودبیمارانگاری نوعی اختلال روانی است که با اعتقاد فرد به وجود یک بیماری جدی در خود و نگرانی نسبت به آن شناختهمی شود و به این دلیل که اختلال افسردگی همراه علائم جسمی متعدد بروز می کند به همین منظور در این پژوهش رابطهسطح تحصیلات بیماران مبتلا به افسردگی اساسی در ابتلا به اختلال خود بیمارانگاری و همچنین رابطه شغل بیماران مبتلابه افسردگی اساسی در ابتلا به اختلال خود بیمارانگاری مورد مطالعه قرار گرفت .مطالعه حاضر بر روی 113 نفر از بیمارانمبتلا به افسردگی اساسی که 29 نفر مرد و 81 نفر زن بودند از طریق نمونه گیری هدفمند انجام شد.ابزار اندازه گیری در اینپژوهش آزمون استاندارد شده بک و آزمون خودبیمارانگاری ایوانز بوده است.داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفیو استنباطی از جمله ضریب همبستگی اسپیرمن ،ضریب همبستگی پیرسون تحلیل گردید.نتایج حاکی از این بود که بینتحصیلات و اشتغال با خودبیمارانگاری رابطه منفی و معنی دار وجود دارد.این نتایج نشان می دهد که با افزایش تحصیلات،و بهبود وضعیت شغلی خودبیمارانگاری کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

اختلال خودبیمارانگاری ، اختلال افسردگی اساسی ، اختلالات جسمانی ، علائم جسمی