بررسی نقش ساعات ورزش در بهبود روابط عاطفی و اجتماعی دانش اموزان

کسانی که فعالیتهای جسمی و تمرینات ورزشی را انجام میدهند دارای هوش بیشتر، خستگی کمتر، نظم و انگیزه، اعتماد به نفس وبازدهی بیشتر می باشند. ورزش بویژه در سنین کودکی و نوجوانی مفر سالمی برای آزاد کردن انرژیهای اندوخته شده است و این خودبسیار لذتبخش و آرامشدهنده است. شرکت در فعالیتهای ورزشی به اجتماعی شدن، کسب مهارت و کفایت و همچنین دوستیابی وارتباط سالم با همسالان کمک میکند. تحقیقات نشان میدهد که ورزش بر عملکردهای شناختی و هوش تاثیر مثبت دارد، البته پارهایاز محققان نیز بر این باورند که چنین رابطه ای وجود ندارد. ورزش در سلامت و آمادگی جسمانی، تعادل و ثبات هیجانات، تصویر بدنیمثبت، رشد اجتماعی و تأمین نیاز های دوستی، رقابت، جلب توجه، امنیت و تقویت روحیه ی گروهی تأثیر دارد . یکی از کارکردهایمهم ورزش کمک به رشد و تحول شخصیت روانی، اجتماعی وجسمانی افراد جامعه، تحکیم معاشرت جمعی و تسهیل دستیابی به رشدمسؤولیت اجتماعی و فردی می باشد . ورزش تمامی فعالیت های اجتماعی و رشد شخصیت کودکان را تحت تأثیر قرار میده. بها دادنبه ساعت ورزش در مدرسه، نه تنها می تواند تنش ها و موضوعات مختلف در ناخودآگاه دانش آموز را تخلیه کند که می تواند سطح انگیزهو آمادگی دانش آموز را برای یادگیری ارتقا دهد.

کلیدواژه ها:

ورزش ، روابط عاطفی ، تربیت اجتماعی ، سلامت روانی دانش آموزان