رابطه ی ویژگی های شخصیتی با اضطراب امتحان در دانشجویان شهر بندر لنگه

هدف: اضطراب امتحان به عنوان یک مشکل مهم آموزشی، سالانه میلیونها دانش آموز و دانشجو را در سراسر جهان تحت تأثیر خود قرار می دهد و باعث کاهش عملکرد تحصیلی آنان می شود. از این رو در این پژوهش به منظور شناسایی عوامل شخصیتی مرتبط با آن، به بررسی رابطه اضطراب امتحان با برخی از ویژگی های شخصیتی همچون روان رنجوری و درون گرایی/ برونگرایی، در دانشجویان شهر بندر لنگه پرداخته شده است. روش کار: روش تحقیق این پژوهش، از نوع همبستگی است. آزمودنی های این پژوهش شامل 300 نفر دانشجوی دختر و پسر (150 پسر و 150 دختر) در مقطع کارشناسی دانشگاه بندرلنگه بودند که از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی و همچنین ضریب رگرسیون استفاده گردید. برای جمع t-test، پیرسون آوری داده های پژوهش، از دو مقیاس اضطراب امتحان و همچنین مقیاس شخصیت آیزنک، که از ضرایب پایانی (بازآزمایی و همسانی درونی) و اعتبار رضایت بخشی برخوردار بودند، استفاده گردید. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، اضطراب امتحان با روان رنجوری رابطه معنادار مثبتی را نشان داد (p<0/01, r=0/461) اما اضطراب امتحان با درون گرایی/برون گرایی دانشجویان، رابطه معناداری را نشان نداد روان رنجوری (با ثباتی/بی ثباتی) با درون گرایی/برون گرایی رابطه معنادار مثبتی را نشان داد از میان ویژگی های شخصیتی مورد مطالعه، روان رنجوری توانست متغیر پیش بین اضطراب امتحان باشد. ضمناً تفاوت معناداری بین دختران و پسران در اضطراب امتحان ویژگی های شخصیتی مورد مطالعه یافت نگردید. نتیجه گیری: چنین به نظر می رسد که دانشجوی روان رنجور و مضطرب، اضطراب امتحان بیشتری تجربه می کند و علت شکستهای خود را به عوامل درونی همچون ناتوانی و کم استعدادی استناد می دهد.

کلیدواژه ها:

شخصیت ، درون گرایی/برون گرایی ، روان رنجوری ، باثباتی/بی ثباتی ، اضطراب امتحان