ارزیابی توسعه پایدار روستایی با تأکید بر شاخص های فرهنگی- اجتماعی (مطالعه موردی: شهرستان حمیدیه استان خوزستان)

ارزیابی توسعه پایدار به دلیل ویژگی های خاص و مفهومی که از توسعه پایدار در نظراست بسیار مشکل است. نظربه اینکه در یک نظام پویا مانند جامعه بشری مفهوم پایداری به معنای ثبات تعادل در طول زمان است. این مفهومچیزی نیست که به راحتی بتوان آن را اندازه گرفت. چرا که یک کیفیت غیر ثابت است. شاخص های توسعه پایدارشامل شاخص های طبیعی-کالبدی- نهادی، اقتصادی و اجتماعی- فرهنگی است. پایداری اجتماعی به تواناییجامعه برای حفظ و نگهداری ابزارهای ضروری ایجاد ثروت به منظور بازتولید خود از یک طرف و احساس مشترکاجتماعی برای گسترش یکپارچگی و انسجام از طرف دیگر گفته می شود. هدف از این پژوهش سنجش و ارزیابیمیزان توسعه پایدار در روستاهای شهرستان حمیدیه با تأکید بر شاخص های اجتماعی و فرهنگی است. نوع تحقیقکاربردی و روش تبیین، توصیفی- تحلیلی است. برای گردآوری اطلاعات از روش اسنادی و مطالعات میدانیاستفاده شده است. مطالعه میدانی، از طریق طراحی و تکمیل پرسشنامه از 360 نفر از روستائیان شهرستان حمیدیهاست که بصورت خوشه ای نمونه گیری شدند، انجام گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز با استفاده از نرم افزارتحلیل آماری انجام گردید. نتایج پژوهش، حاکی از پایداری توسعه روستایی، در سطح متوسط در شاخص اجتماعیو فرهنگی است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار روستایی ، شاخص های فرهنگی- اجتماعی ، شهرستان حمیدیه