بررسی تاثیر تشکچه هوا بر ارتعاش منتقله به تمام بدن رانندگان

اختلالات اسکلتی - عضلانی رانندگان جزء بیماریهای شایع شغل آنها می باشد . از دلایل ایجاد این ناراحتیها می توان به ارتعاش منتقله به تمام بدن آنها اشاره کرد . ارتعاش می تواند عوارض دیگری همچون بیماریهای قلبی - عروقی، تنفسی، گوارشی و عصبی را نیز ایجاد کند . یکی از راههای کنترل ارتعاش استفاده از وسیله ای است که بصورت عایق عمل کند . در این طرح، جهت کاهش ارتعاش از یک تشکچه هوا استفاده کردیم که جریان هوای داخل آن بتواند ارتعاش را میرا کند . بررسی میزان اثربخشی این تشکچه در کنترل ارتعاش منتقله به راننده موضوع این پروژه است . روش انجام طرح به اینصورت بود که میزان ارتعاش تمام بدن منتقله به 95 نفر از رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی، در دو مرحله قبل و بعد از قرار دادن تشکچه هوا بر روی صندلی آنها در حین حرکت اتوبوس اندازه گیری شد . پارامترهای ارتعاش اندازه گیری شده شاملLmax و Aeq ،Pmaxدر سه محور Z و Y ، X بودند . سپس میانگین پارامترهای اندازه گیری شده در دو مرحله مذکور را با استفاده از نرم افزار SPSS بدست آورده و این مقادیر توسط آزمون Paired Sample T – test با هم مقایسه شدند . نتایج مقایسه مقادیر ارتعاش منتقل شده به راننده قبل و بعد از استفاده از این تشکچه با استفاده از آزمون آماری Paired SampleT- testبه این صورت است Pmax در محورهای X, Y به ترتیب 0/2921 (m / s 2 ( و 0/3081 (m /s 2 ( کاهش داشته است . همچنین Aeq در این دو محور به ترتیب ) 0/1879 (m /s 2 و ) 0/2829 (m /s 2 کاهش یافته است . Lmax نیز در محور 1/2794 (m / s 2 ) X کاهش داشته است . نتایج این طرح نشان داد که استفاده از تشکچه هوای مورد نظر تا حدودی در کاهش ارتعاش تاثیر دارد . اما این کاهش به میزانی نمی باشد که ارتعاش را به حد مجاز استاندارد مربوطه برساند . جهت افزایش کارایی این وسیله در کنترل ارتعاش به تولید کننده پیشنهاد شد با انجام اصلاحات بر روی تشکچه، میزان میرایی ارتعاش توسط آن را افزایش دهد .

کلیدواژه ها:

رانندگان ، ارتعاش تمام بدن ، تشکچه هوا