مطالعات ایزوتوپیک رسوبات دریاچه ها و مقایسه آن با اکوسیستم های آب های شور

تکنیک های هسته ای می توانند در شاخه های مختلف هیدرولوژی نظیر هیدرولوژی آبهای سطحی و زیرزمینی به کار گرفته شوند. از جملهکاربردهای این تکنیک در علم هیدرولوژی می توان به بررسی حرکت آب دریاچه ها و مخازن، تعادل آبی، تعیین منابع تغذیه و نواحی آن،تعیین نشت از سدها و کانال ها، تغذیه رودخانه ها، تعیین بار معلق و بار بستر رسوبی، نرخ رسوب گذاری، تبخیر و تعرق، تبادل آبی بین آب هایسطحی و زیرزمینی، تعیین منبع آلودگی و ردیابی آن، تعیین آب معادل برف و اندازه گیری آن و تعیین میزان سهم برف در رواناب اشارهنمود. با توجه به دقت، سهولت و سرعت بالای این تکنیک در پیشبرد پژوهش های هیدرولوژیکی، پرداختن به این مبحث به شکل تئوریکی،پژوهشی و اجرایی ضروری می نماید.، از این رو مطالعه حاضر به هدف بررسی ایزوتوپیک رسوبات دریاچه ها و مقایسه آن با اکوسیستم هایآبهای شور که یکی از مهمترین مباحث در علم هیدرولوژی ایزوتوپی می باشند، تدوین گردیده است.یکی از مهمترین کاربردهای بررسی ایزوتوپیک رسوبات، تعیین سن رسوبات به منظور تعیین نرخ رسوبگذاری به وسیله روش کربن- 14می باشد. بر این اساس کربن- 14 موجود در نمونه ها طی فعالیت های مختلف آزمایشگاهی تبدیل به موادی همچون دی اکسید کربن، متانو بنزن شده و میزان تشعشعات بتای آنها شمارش میگردد، سپس با استفاده از معادله تلاشی رادیواکتیو و نیمه عمر کربن- 14 (5730) ومقایسه آن با نمونه جدید استاندارد، سن نمونه تعیین می شود. کاربرد دیگر مطالعه رسوبات دریاچه ها، بررسی فیزیوگرافی و تاریخچههیدرولوژیکی دریاچه ها می باشد. در محیط های دریایی نیز ایزوتوپ های پایدار به ویژه ایزوتوپ های کربن و اکسیژن اطلاعات با ارزشی درزمینه دمای محیط رسوب گذاری، دمای دیاژنتیکی، روند دیاژنز در محیط های دیاژنتیکی مختلف، تفکیک کربنات ها در نواحی مختلف و شوریارائه می دهند.

کلیدواژه ها:

رسوبات دریاچه ها ، رسوبات آب های شور ، تکنیک های ایزوتوپیک