تولید کمپوست

در حالت طبیعی عمل تجزیه به کندی صورت می پذیرد. این عمل را می توان با انباشته کردن مواد و حفظ دمای تسریع کرد. تسریععمل تجزیه به طریق فوق را کمپوست می نامند. عوامل مهم مؤثر در این فرآیند نسبت مناسب کربن به نیتروژن و خرد کردن موادمختلف برای ایجاد حالت مناسب برای هوادهی است. کودها، لجن های فاضلاب و بسیاری مواد زائد کشاورزی نسبت کربن به ازت آنکم است ولی از رطوبت بسیار بیشتری برخوردارند و هوادهی به آنها مشکل است. این مواد به محیطی خشک و جاذب رطوبت نیازدارند تا کربن بیشتر و زمینه مساعدتری ایجاد نماید. پوشال )کاه( غلات یکی از بهترین مواد در این مورد است زیرا حتی زمانیکهخیس باشند دارای ساختمانی سخت و جامد است ولی سایر اجسام حجیم مانند تراشه چوب، فضولات، برگها، و تکه پاره های لاستیکاتومبیل نیز بکار گرفته می شوند. پسماندهایی گوناگون در فرآیند کمپوست قابل استفاده هستند این مواد طیفی وسیع از مخلوط هایناهمگون مواد آلی و معدنی موجود در مواد زائد شهری تا ترکیبات همگون تری مانند کودهای زمین های زراعی، پسماندهای زراعی،لجن فاضلاب و کود انسانی را شامل می شوند. در طول مرحله تشکیل کمپوست مواد زائد احتیاج به اکسیژن زیادی دارند تا به کمکآن مواد آلی به مواد پایدار همچون دی اکسید کربن و آب تبدیل شون و گرمای حاصل به فعل و انفعالات شیمیائی مراحل تشکیلکمپوست کمک نماید. فقط شناخت واکنش های تولید کننده و مصرف کننده انرژی میکروارگانیسم ها می توان شرایطی ایجاد کردکه حاصل آن حفاظت از محیط زیست و بهبود آن باشد.عمل تولید کمپوست، فرآیندی گرمازا از نوع اکسیداسیون بیولوژیکی می باشد، در این فرآیند موادآلی توسط یک توده میکروبی درمحیطی گرم، مرطوب و هوازی تجزیه می شود. ذرات آلی در طول تجزیه دچار تغییرات فیزیکی و شیمیائی شده و این روند تا بدستآمدن محصول نهایی ادامه می یابد. این محصول در کشاورزی به عنوان کود و حاصلخیزکننده آلی و غنی کننده خاک کاربرد مهمی دارد.

کلیدواژه ها:

ضایعات آلی ، کمپوست ، حاصل خیزکننده آلی