بررسی تاثیر رابطه بیش ارزش گذاری حقوق صاحبان سهام بر کیفیت و تخصصحسابرس و اقلام تعهدی اختیاری در شرکتهای پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر بیش ارزش گذاری حقوق صاحبان سهام بر رابطه بین کیفیت حسابرسی واقلام تعهدی اختیاری می پردازد. در ارتباط با این موضوع در ایران پژوهشی انجام نشده است. ولی هومز وهمکاران در سال 2013 نشان داده اند دوره تصدی حسابرس، اندازه موسسه حسابرسی و تخصص حسابرسدر صنعت، موجب بهبود کیفیت حسابرسی می گردد. قلمرو موضوعی این پژوهش،تاثیر بیش ارزش گذاریحقوق صاحبان سهام بر رابطه معکوس بین کیفیت حسابرسی و اقلام تعهدی اختیاری را مورد کنکاش قرارمی دهد. (شواهد نشان می دهد که میان تخصص حسابرس در صنعت و سطح مطلق اقلام تعهدی اختیاریرابطه منفی وجود دارد). رویکردهای سهم بازار و سهم پرتفوی غالبا به عنوان شاخص هایی برای تخصصحسابرس در صنعت به کار گرفته می شوند. رابطه منفی میان متخصص حسابرس در صنعت و سطح مطلق اقلام تعهدی اختیاری وجود دارد.هر چقدر شرکت حسابرسی بزرگ باشد و دارای تخصص در یک صنعتخاص و دوره فعالیت طولانی باشد اقلام تعهدی کاهش می یابند. جامعه مورد بررسی شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران در طی بازه زمانی 1386 الی 1391 به مدت 6 سال مورد بررسی قرار گرفته است. گرداوری اطلاعات و محاسبات مقدماتی توسط نرم افرار Excel صورت گرفته است که برای تجزیه و تحلیل نهایی از نرم افزار SPSS19 و STATA استفاده شده است و آزمون های آماری بکار رفته آزمون F لیمر و هاسمن هستند. نتیجه این پژوهش نشان داد که بیش ارزش گذاری حقوق صاحبان سهام بر رابطه معکوس بین کیفیت حسابرسی و اقلام تعهدی اختیاری، تاثیر ندارد. همچنین شرکتهایی که حسابرس آنها، متخصص صنعت است، دارای سطح مطلق اقلام تعهدی اختیاری کمتر و ضریب واکنش سود بالاتری نسبت به شرکتهایی که حسابرس آنها، متخصص نیست، هستند؛ به عبارت دیگر حسابرسان متخصص صنعت، حسابرسی با کیفیت تری را به صاحب کاران خود ارائه میکنند .

کلیدواژه ها:

حقوق صاحبان سهام ، اقلام تعهدی اختیاری ، تخصص صنعت ، کیفیت سود