سنتز الکتروندهندهی داخلی جدید و استفاده از آن در تهیه کاتالیستهای زیگلر-ناتا بر پایه کلریدمنیزیم برای پلیمریزاسیون پروپیلن

بیس(متوکسیمتیل)5و5- 1و 3-دیاکسان از 1و 3-دیاکسان- 5و 5-دیمتانول با استفاده از سوسپانسیون سدیمهیدرید و متیلیدید درتتراهیدروفوران سنتز شد. محصول با استفاده از تکنیکهایHNMR و FTIR 1 شناسایی شد. سپس دیاتر سنتز شده به عنوان الکترون دهندهی داخلی در سنتز کاتالیستهای زیگلر-ناتا بر پایهی کلریدمنیزیم برای پلیمریزاسیون پروپیلن به کار برده شد. به منظور دستیابی به نسبت بهینهی الکتروندهندهی داخلی در کاتالیستهای زیگلر-ناتا،(ID/Mg) مقادیر مختلفی از آن در تهیهی کاتالیست استفاده شد. غلظت تیتانیوم، منیزیم و کلر به ترتیب با اسپکتروفتومتری، کمپلکسومتری و پتانسیومتری تعیین شد. پلیمریزاسیون پروپیلن توسط کاتالیستهای زیگلر-ناتا انجام شد. تأثیر الکتروندهندهی داخلی جدید بر روی فعالیت کاتالیست، ضریب ایزوتاکتیک، پاسخگویی به هیدروژن، بلورینگی و خواص حرارتی پلیپروپیلن توسط انحلال زایلن، شاخص جریان مذاب و کالریمتری روبشی تفاضلی بررسی شد

کلیدواژه ها:

الکتروندهندهی داخلی ، 1و 3-دیاتر ، کاتالیستهای نسل پنجم زیگلر-ناتا ، پلیمریزاسیون پروپیلن