تجلی موسیقی و فاصله ی قرآنی در شعر معاصر فلسطین

یکی از موضوعات مهم و جدید در ادبیات معاصر که در نتیجهی تحولی بنیادین در ساختار نقد ادبی قدیم رواج یافت، پدیدهی تأثیر پذیری متنی از متن یا متون قبل از خود میباشد و به این دلیل هر متن ادبی ارتباط تنگاتنگی با دیگر متون هم زمان و پیش از زمان خود دارند. از مهمترین متونی که شاعران در هر دوره آن را مورد توجه خاص قرار داده و آن را در اشعار خود متجلی ساختهاند، قرآن کریم است: این معجزهی آسمانی که نقش بزرگی در شکوفا شدن و پیشرفت زبان عربی ایفا کرد و چیزی نگذشت که شاعران عربی برای قداست بخشیدن به اثر خود، تأثیرگذاری بر مخاطب و در بعضی مواقع بنا بر اقتضای شرایط از آیات قرآنی در اشعارشان بهره جستهاند و از این طریق توانستهاند اشعار خود را ماندگارتر سازند. شاعران معاصر عربی نیز در این مجال خوش درخشیدند. با نگاهی به شعر معاصر عربی، شاعران فلسطینی را میبینیم که از شعر همچون آیینهای تمامنما برای انعکاس اوضاع مردم مظلوم خود بهره بردهاند و دربسیاری از اشعار خود، هنرمندانه آیات قرآن را در شعر خود تجلی بخشیدهاند. آنها در این تأثیر پذیری از قرآن، شیوههای گوناگونی را در پیش گرفتند: موسیقی و فاصلهی قرآنی بیشترین مواردی هستند که شعرای معاصر عربی ، آن- ها را در شعر خود تجلی بخشیدهاند. بدیهی است که شاعران برای اینکه بتوانند از تمام پتانسیلهای موجود در آیات به خوبی بهره ببرند، گاهی از تعابیری جدید و متفاوت و زمانی از فضا و مکانی مختلف استفاده کردهاند. پژوهش حاضر در صدد است با استفاده از روش توصیفی _ تحلیلی، شعر معاصر فلسطین را مورد واکاوی قرار داده و با آوردن ابیاتی که از فاصله و موسیقی قرآنی آیات قرآن کریم تأثیر گرفته ، نظارهگر این تجلی در شعر معاصر فلسطین باشد

کلیدواژه ها:

فاصله ، موسیقی قرآنی ، شعر معاصر عربی ، فلسطین