مدیریت امام رضا(ع) در زمینه فقر و راهکارهای آن

تمامی معصومین و اهل بیت(ع) یکی از مهم ترین اقداماتی را که سرلوحه برنامههای سیاست عدالت اجتماعی خود داشتند دستگیری از فقرا و مستمندان بوده است. امام رضاع نیز با توجه به موقعیت تاحدود مناسب خود در این زمینه فعالیتهای گسترده و موثر و در نهایت الهام بخش و راه نما را انجام دادهاند. پژوهش حاضر به لحاظ روش تحلیلی توصیفی میباشد که بر اساس منابع، روایات و مطالب موجود در زمینه فقر در سیره عملی امام رضاع به - ایجاد و تدوین یک راهکار و استراتژی همه جانبه جهت مبارزه با فقر در جامعه به عنوان سیاست عدالت اجتماعی پرداخته شده است. نتایج نشان دهنده آن است که ایشان ابتدا به بیان نتایج ناگواری که فقر میتواند برای جامعه اسلامی داشته باشد از جهات مختلف پرداختهاند و در گام بعدی به برشمردن عوامل ایجاد کننده فقر در جامعه اشاره داشته ودر مرحله بعدی به برشمردن راهکارهایی که میتواند منجر به کاهش فقر در جامعه و نیز کاستن از خیل مستمندین شود اشاره کردهاند که مهم ترین عامل را فرهنگ سازی در گام نخست دانسته که میتواند خود به پاداشتن کلیه عوامل دیگر همچون پرداخت زکات، خمس، صدقه و ... شود. قابل ذکر است که ایشان در طول حیات خود مهمترین اقدام را جهت فقرزدایی با توجه به شرایط سیاسی حکومتی که داشتند کمک و دستگیری، صدقه - دادن و انفاق بوده است. البته ایشان در ارائه این کمک ها و نیز راهکارهایی فقرزدایی یکسری حکمتها و ظرافتهایی را توصیه میکردند که بیشتر در سیره عملی ایشان قابل بررسی و روشن میباشد همچون پنهان کاری در انفاق، نحوه برخورد متناسب با فقرا و اغنیاء، حفظ آبروی مستمند و هم نشینی با آنها و ... بوده است

کلیدواژه ها:

عدالت اجتماعی ، فقر ، فقرزدایی ، سیره ، امام رضا(ع)