بررسی میزان دینداری جوانان شهر گرگان در بروز رفتار بزهکاری

مطالعه کارکرد معنا بخشی دین در حیات فردی و تاثیرات اجتماعی آن یکی از موضوعات مهم در جامعه شناسی دین است. اهمیت معنا در زندگی از آنجا ناشی می شود که با ورود به جهان مدرن، نظامهای ارزشی سنتی با چالش مواجه شدند و سیال بودن جهان زندگی مدرن، کثرت معناها و روایتهای متعدد از آن، انسانها را دچار سرگشتگی و اضطراب کرد. علت بقاء دین و دینداری، انطباقآن با فطرت آدمی است چون دین تامین کننده نیازهای درونی و برونی بشر است و اگر غیر ازاین باشدامری تحمیلی و جبری خواهد بود و امور تحمیلی پایدار نیستند. ادیان الهی پیوسته کوشیده اند تا نیاز به معنی را رفع کنند. هدف و کارکرد تمام ادیان و پیامبران درک پذیر ساختن جهان و معنا بخشیدن به زندگی از طریق خلق نظام های ارزشی است.جامعه شناسان حوزه دین نیز با جهتگیری های فکری مختلف، عمدتا بر این نظر واقف بودندکه دین قدرت شوربختی و خوشبختی انسان ها را دارد؛که عمدتا از طریق قرار دادن تجربیات انسانها در چارچوبی منظم و تفسیر پذیر ساختن آنها،نقش و کارکرد خود را ایفا می کندو در نهایت به سان سپهری معنا بخش عمل می کند. در این مقاله قصد داریم با در نظر گرفتن جوانب مختلف به بررسی این موضوع که آیا بین دین و رضایتمندی افراد از زندگی رابطه مستقیمی وجود دارد یا خیر، بپردازیم. براساس یافته های تحقیق،بین دینداری و رضایتمندی افراد رابطه مستقیمی وجود دارد؛ در میان ابعاد دینداری، بعد اعتقادی دارای بیشترین رابطه مثبت و بعد مناسکی دارای کمترین رابطه است

کلیدواژه ها:

دینداری ، رضایتمندی افراد ، نظام ارزشی