مقایسه پذیرش اجتماعی و کیفیت زندگی مادران کودکان عقبمانده ذهنی و مادران کودکان عادی استان قم

مراقبت دایمی از کودک عقبمانده ذهنی توام با فشار روانی، ناامیدی و افسردگی است که میتواند سلامت روانی والدین را تحت تأثیر قرار دهد و از جمله عوامل مؤثر بر میزان پذیرش اجتماعی و کیفیت زندگی والدین باشد. هدف پژوهش حاضر مقایسه پذیرش اجتماعی و کیفیت زندگی مادران کودکان عقب مانده ذهنی و مادران کودکان عادی است. این پژوهش از نوع علی مقایسه ای میباشد که جامعه آماری آن را والدین عقبمانده ذهنی تحت حمایت بهزیستی شهر قم در سال 3131  بود. تمام آزمودنیهاپرسشنامههای پذیرش اجتماعی مارلو کراون و پرسشنامه کیفیت زندگی - SF-31 و پرسشنامه دموگرافیک محققساخته را تکمیل نمودند. برای تحلیل دادهها از نرمافزار آماری SPSS با شاخصهای آمار مرکزی، آزمون t استفاده شد. نتایج نشان دهنده بالاتر بودن معنیدار کیفیت زندگی و پذیرش اجتماعی مادران کودکان عادی از کودکان عقبمانده ذهنی میباشد

کلیدواژه ها:

عقبمانده ذهنی ، کیفیت زندگی ، پذیرش اجتماعی