اثربخشی موسیقی درمانی بر کیفیت زندگی و خودکارآمدی سالمندان

هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر موسیقی درمانی برکیفیت زندگی و خودکارآمدی سالمندان بود. طرح پژوهش از نوع نیمه تجربی پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل از جامعه آماری سالمندان ساکن در سرای سالمندان شهر اهواز در نظر گرفته شد. نمونه – تحقیق شامل 13 نفر 16 نفر گروه آزمایش و 16 نفر گروه کنترل از سالمندان مرد ساکن در سرای سالمندان شهر اهواز بود، که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به ابزارهای پژوهش پرسشنامه کیفیت زندگی sf15 و خودکارآمدی شرر پاسخ دادند. پس از گزینش تصادفی گروهها، در آغاز برای هر دو گروه پیش آزمون اجرا و سپس مداخله آزمایشی موسیقی درمانی در 13 جلسه که هر جلسه یک ساعت و نیم به طول انجامید، بر روی گروه آزمایش اجرا گردید و پس از پایان برنامه آموزشی از هر دو گروهپس آزمون گرفته شد، پیگیری نیز پس از یک ماه به عمل آمد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره و تک متغیره استفاده شد. و سطح معناداری 0/05درنظر گرفته شد p<0/05 نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد، موسیقی درمانی بر افزایش کیفیت زندگی و خودکارآمدی افراد گروه آزمایش تاثیر داشته است و بعد از یک ماه پیگیری نیز تاثیر موسیقی درمانی بر افزایش کیفیت زندگی و خودکارآمدی پایدار بود.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، کیفیت زندگی ، سالمند ، موسیقی درمانی