رابطه سلامت روان و خرده مقیاس های آن با نگرش نسبت به خود، دنیا و آینده در مادران کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری

سلامت روان تحت تأثیر بسیاری از عوامل درونی و بیرونی قرار داشته و دستخوش تغییر می گردد. از جمله عوامل مؤثر بر سلامت روان، نوع نگرش افراد و تفسیر آنها از مسائل پیرامون است. بدین منظور پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی بین سلامت روان با نگرش نسبت به خود، دنیا و آینده در مادران دارای کودک مبتلا به ناتوانی یادگیری انجام شد. جامعه ی آماری پژوهش، تمام مادران دارای کودک مبتلا به ناتوانی های یادگیری شهر اهواز بودند که کودک آنها به یکی از انواع ناتوانی یادگیری تحصیلی مبتلا بود و در مدارس ویژه ناتوانی های یادگیری اهواز مشغول به تحصیل بودند. گروه نمونه با استفاده از روش تمام شمار و پس از پاسخگویی به ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سلامت عمومی 22 سؤالی و پرسشنامه مثلث شناختی انتخاب شدند. داده های به دست آمده از ابزارهای پژوهش با استفاده از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون و از طریق برنامه آماری 11 SPSS- تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که نگرش نسبت به خود قادر به پیش بینی 93 درصد از تغییرات واریانس سلامت روان می باشد. با توجه به همبستگی معنی دار به دست آمده بین سلامت روان با نگرش نسبت به خود، افزایش نگرش مثبت در افراد می تواند منجر به افزایش سلامت روانی آنها به ویژه در مادران دارای کودک مبتلا به ناتوانی یادگیری گردد

کلیدواژه ها:

مثلث شناختی ، نگرش ، مادران ، سلامت روان ، ناتوانی یادگیری