بررسی رابطه بین سبک رهبری تحول آفرین، ساختار سازمانی و جو سازمانی با خلاقیت کارکنان با توجه به نقش میانجیگری خوداثربخشی خلاق و انگیزش درونی

پژوهش حاضربه منظور بررسی رابطه بین سبک رهبری تحول آفرین، ساختار سازمانی و جو سازمانی با خلاقیت سازمانی در کارکنان شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب انجام شده است. جهت انجام پژوهش حاضر، نمونهی به حجم 033 نفر از کارکنان که به روش تمونهگیری طبقهای تصادفی انتخاب شده بودند، مورد آزمون قرار گرفتند. ابزار گاردآوری داده ها، شامل پرسشنامه چند عاملی رهبری GTL ، پرسشنامه جوسازمانی خلاقیتCCQ ، پرسشنامه خود اثربخشی خلاق CSE پرسشنامه انگیزش درونی IMI (، پرسشنامه خلاقیت سازمانی ) ECQ میباشد جهت ازمون الگو ازروش اوگویابی معادلات ساختاری با کاربرد نرم افزارهای SPSS.21 , AMOSE.21 استفاده شد. نتایج حاکی از معنی داری کلیه مسیرهای غیر مساتقی و عادم معنای داری مسیرهای مستقمی رهبری تحول آفرین به خلاقیت کارکنان ، ساختارسازمانی به خلاقیت کارکنان و جو سازمانی خلاقانه به خلاقیت کارکناان باود. شاخه های برازندگی الگویابی معادلات ساختاری، برازش مناسب الگوی اصلاح شده را نشان دادند.

کلیدواژه ها:

رهبری تحول آفرین ، خلاقیت سازمانی ، جو سازمانی ، ساختار سازمانی ، خوداثربخشی خلا ، انگیزش درونی