اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر کمرویی نوجوانان پسر کم توان ذهنی

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر کمرویی نوجوانان کم توان ذهنی میباشد. روش پژوهش نیمه تجربی و طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل میباشد. جامعهی آماری آن شامل کلیهی دانش آموزان 13 تا 18 ساله ی کم توان ذهنی مشغول به تحصیل در شهرستان شازند بود، که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شد. از بین این دانشآموزان نیز 24 نفر کهبیشترین نمره را براساس پاسخگویی به پرسشنامه کمرویی استنفورد داشتند، انتخاب و با استفاده از جایگزینی تصادفی در دو گروه 12 نفری، آزمایش و کنترل قرار داده شدند. گروهها به پرسشنامه کمرویی استنفورد به عنوان پیشآزمون و پسآزمون پاسخ دادند. گروه آزمایش هشت جلسه آموزش مهارت های اجتماعی را دریافت نمود. دادههای تحقیق با استفاده از نرم افزارSpss20 و روش آماری تحلیل کواریانس و مقایسه زوجی میانگینها تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد آموزش مهارتهای اجتماعی به نوجوانان در کاهش کمرویی آنها به طور کلی تأثیر معنادار داشته است p<0/001 نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که آموزش مهارتهای اجتماعی، کمرویی نوجوانان را کاهش داده است.

کلیدواژه ها:

مهارتهای اجتماعی ، کمرویی ، نوجوان