تعیین سهم مشکلات عاطفی, رفتاری و اجتماعی بر اساس رابطه عاطفی مادر- کودک کودکان 12-6 سال منطقه 6 آموزش و پرورش شهر تهران

این پژوهش با هدف بررسی رابطه عاطفی مادر- کودک با مشکلات رفتاری و اجتماعی وعاطفی وتعیین سهم هر کدام بر اساس رابطه بین مادر- کودک کودکان دبستانی 12-6 سال انجام گرفت بدین منظور از کودکان پسر و دختر دبستانی منطقه به تعداد 120 نفر از منطقه 6 آموزش و پرورش شهر تهران ( 5مدرسه دخترانه و 5 مدرسه پسرانه) بصورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند .برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های رابطه عاطفی مادر و کودکMCRE و برای اندازه گیری مشکلات رفتاری , اجتماعی و عاطفی کودک از پرسشنامه CBCL استفاده شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و بنابر مسئله پژوهشی و بررسی ارتباط متغیر ها از روش آماری تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که در خرده مقیاس های رابطه مادر- کودک سهل گیری بیش از حد و طرد به ترتیب دارای بیشترین و کمترین پراکندگی نمرات هستند. نتایج رگرسیون نشان داد که واریانس متغیرهای مشکلات رفتاری ،اجتماعی ، عاطفی توسط متغیرهای پیش بین تبیین شده است. ضرایب رگرسیون متغیرهای پیش بین حاکی از آن است که فقط متغیرهای پذیرش و سهل گیری بیش از حد با مشکلات رفتاری ،اجتماعی، عاطفی به ترتیب رابطه منفی و مثبت معناداری دارند، سایر متغیرها دارای رابطه معناداری نیستند. بنابراین ، ارتباط عاطفی مادر و کودک سبب می شود که کودک به دنبال آسایش حاصل از وجود مادر باشد و کمبود و نقص در این رابطه اساسی در کودکان بیشتر از هر چیز باعث ایجاد مشکلات رفتاری ، اخلاقی و اجتماعی می شود

کلیدواژه ها:

رابطه عاطفی مادر- کودک ، مشکلات عاطفی ، رفتاری و اجتماعی