تحلیل تعهدات وعملکرد ایران در قبال دریاچه ارومیه ا ز منظر حقوق بین الملل محیط زیست

محیط زیست این کره خاکی به عنوان مکانی برای حیات انسان و سایرموجودات ازاهمیت بسیارزیادی برخورداراست. رشدروزافزون آلاینده ها ومخربان محیط زیست وبروزبحران های محیط زیستی مکررسبب گردیده است که دولت ها ازحدودچهار دهه ی قبل به طورجدی به تکاپو بیافتند وبه فکرچاره اندیشی باشند. حفاظت ازمحیط زیست دردنیای معاصریکی ازمهمترین چالش های پیش روی جهان می باشد، درایران نیز درسال های اخیر، تالالب ارومیه به دلیل بهره بردااری نامعقول ازآن نظیر احداث سدها و انجام پروژه های اقتصادی وعمرانی ماننداحداث پل میان گذرشهید کلانتری بدون ارزیابی موثرزیست محیطی و عدم ترویج کشاورزی نوین، درآستانه ی خشک شدن قرارگرفته است که می تواند خطری بالقوه برای منطقه وساکنان آن به شمار رود، که التبه تحلیل وبررسی تعهدات و عملکردایران درچرایی این وضعیت ناگزیرمی نماید، لذااین مقاله خواهد کوشید تابابررسی این موضوع به مطالعه ی تعهدات بین المللی وعملکرد جمهوری اسلامی ایران درقبال محیط زیست دریاچه ارومیه بپردازد

کلیدواژه ها:

محیط زیست آبی ، عملکرد دولت ایران ، تعهدات بین المللی ایران ، کنوانسیون رامسر ، دریاچه ی ارومیه