حاشیه نشینی و تاثیر آن بر شهرنشینی نمونه موردی شهر بروجرد

شهر دارای یک آستانه جمعیتی است و هدف آن برآوردن نیازهای آن جمعیت است. رشد جمعیت شهری در کشورهای توسعه یافته، نظم نسبی یافته است، ولی این امر در کشورهای در حال توسعه به علت مهاجرتهای بی رویه هنوز چندان ساماندهی نشده است.بعد از جنگ جهانی دوم یکی از مهمترین مسایل اجتماعی کشورهای در حال توسعه، رشد و توسعه شتابان و ناهمگون شهرنشینی بوده است. بدیهی است که این رشد انفجاری شهرنشینی و در پی آن پیدایش و رشد پدیده حاشیه نشینی، برآیندهای مهاجرتهای مداوم داخلی، یعنی از روستاها به شهرها که بازتاب اقتصادی، اجتماعی و فیزیکی آن رشد گروهها و جوامع حاشیه نشین است که در جاهای مختلف به شکلهای گوناگون آلونک نشینی، زاغه نشینی، کپر نشینی و حلبی آبادها و غیره... بروز می کند.از پیامدهای اجتماعی بروز پدیده سکونتگاه غیر رسمی در نواحی شهری رواج ناامنی در سطح مناطق شهری می باشد شهر بروجرد به عنوان یکی از شهرهای غرب کشور که دارای شرایط مناسب اقلیمی و زیستی جهت اسکان مهاجرین می باشد طی چند سال اخیر به صورت نگران کننده ای با این پدیده مواجه است به گونه ای که بر اساس نظر سنجی که از شهروندان صورت گرفت 72 درصد در حد خیلی زیاد، 83 درصد زیاد، 72 درصد متوسط و 51 درصد در حد کم معتقد به تاثیر گذاری این سکونتگاهها بر عدم امنیت شهری می باشد تاکید شهروندان بر این پدیده مسئولیت مدیران شهری در برخورد با این وقایعا حساستر می نماید.

کلیدواژه ها:

حاشیه نشینی ، امنیت ، شهر بروجرد