بررسی امکان سیلاژسازی از ضایعات موز در منطقه بلوچستان

موز از میوه های گرمسیری با خواص تغذیه ای خوب در جنوب منطقه بلوچستان میباشد . هر ساله مقادیر زیادی از ضایعات آن به دلیل عدم بهره برداری بهینه دچار فساد گشته و از بین میرود . این آزمایش به منظور ارزیابی استفاده از روشهای مختلف فرآیند سیلو در کاهش فساد این ضایعات طراحی گردید . بدین منظور ضایعات موز ( ساقه و برگ ) از گیاهان دو ساله واریته poyo بعد از برداشت میوه تهیه و تحت چهار روش مختلف ذیل سیلو گردید : -1 سیلوی ضایعات تازه ( دارای 90% رطوبت ) -2 سیلوی ضایعات تازه و فرآوری شده با ملاس چغندرقند ( در سطح 4% وزن تازه ) -3 سیلوی ضایعات پژمرده ( دارای کمتر از 70% رطوبت ) -4 سیلوی ضایعات پژمرده و فرآوری شده با ملاس نیشکر ( در سطح 4% وزن تازه ). بعد از 45 روز فرآیند سیلو نمونه های 2 کیلوگرمی از سیلوهای مختلف برداشت و برای تعیین pH و ترکیب شیمیایی مورد آنالیز قرار گرفتند . نتایج نشان داد که ضایعات با رطوبت بالا ( بالاتر از ) 70% و دارای کربوهیدرات های حلول در آب پایین بدون فرآوری قبلی برای سیلوسازی مناسب نمی باشند . همچنین به نظر می رسد سیلوسازی ضایعات پژمرده ( با بیش از 30% ماده خشک ) و فرآوری با ملاس نیز روش موثری برای تهیه سیلو باشد .

کلیدواژه ها:

ضایعات موز ، سیلاژ ، رطوبت ، ترکیب شیمیایی