تأثیر معماری و شهرسازی در ارتکاب جرم سرقت (نمونه ی موردی شهر تبریز)

یکی از عوامل مؤثر در وقوع جرم، محیط اجتماع و زندگی است و بررسی موضوعاتی همچون کیفیت و نحوهی معماری مسکن و چگونگی شهرسازی در جوامع و شهرهای مختلف یک کشور و یا محله های متفاوت یک شهرمبین تأثیرگذاری محیط بر بزهکاری است. نوع و کیفیت معماری و شهرسازی در کاهش یا افزایش وقوع جرایم تأثیر بسیاری دارد به گونه ای که امروزه درصد قابل توجهی از جرایم مخل نظم، امنیت و آسایش عمومی افرادناشی از همین موضوع؛ یعنی بی توجهی به معماری و شهرسازی صحیح و اصولی است. پژوهش حاضر سعی دارد راهکارهای نوینی در طراحی محیط های شهری و پیشگیری از جرم با طرح ارتقای امنیت و کاهشفرصت های جرم و جنایت در سطح شهر تبریز و برخورد علمی و عملی با این پدیده را ارائه دهد.روش پژوهش به صورت میدانی واز نوع مشاهده است. جامعه ی آماری مطالعه ی حاضر، تعدادی از سرقت های ارتکاب یافته به شهر تبریز می باشد. یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد « ولیعصر- سیلاب » طور تصادفی در دو منطقه ی وقوع جرایم سرقت در این مناطق از شهر تبریز از الگوهای مکانی پیروی می کند و بیشتر جرایم در مناطق حاشیه ای با نظارت محدود که فاقد اصول معماری و شهرسازی مناسبند به وقوع می پیوندند. از طرف دیگرمشخص شد که شرایط محیطی نقش مهم در کاهش جرایم دارد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که مکان های بی دفاع و حاشیه ای که فاقد اصول معماری هستند شرایط مساعدی را برای وقوع جرم فراهم می کنند. با گسترش شهرنشینی نظارت و کنترل و امنیت شهری کاهش می یابد اما باتوجه به مکان های مستعد جرم باید راهکارهایی را در جهت کاهش جرایم از طریق طراحی محیطی و ایجاد فضاهای قابل دفاع ارائه شود.البته با تخریب بافت های فرسوده و از بین بردن فضاهای بی دفاع و استفاده از سازه های مناسب و اصول شهرسازی متناسب با نیازهای بشری می توان در کاهش وقوع جرم و پیشگیری از تکرار جرم پیشقدم شد

کلیدواژه ها:

معماری ، شهرسازی ، طراحی محیطی ، سرقت ، پیشگیری وضعی