بهینه سازی الگوی کشت در شرایط کفایت و محدودیت آب قابل دسترس

محدودیت منابع آب قابل دسترس و ضرورت تولید محصولاتی که منطبق بر اصول زراعی ونیاز جامعه باشدف سبب شده که روش های تخصیص بهینه منابع تولید بین سناریوهای مختلف گسترش یابد. با توجه به نقش حیاتی بخش کشاورزی در اقتصاد ملی، اشتغال و تامین غذای جامعه، لازم است که ازمنابع و نهاده های تولید در این بخش به بهترین نحو ممکن استفاده گردد تا ضمن بهینه سازی مصرف منابع، سود آوری و رفاه کشاورزان نیز افزایش یابد. وجود اقلیم خشک و نیمه خشک ضرورت تعیین شیوه و نوع فعالیت های زراعی را افزون تر می کند. بر این اساس و مطابق با شرایط بازار وکشاورزی مرسوم در منطقه ، 10 وضعیت برای این مطالعه انتخاب شد . چنین گزینه نسبت بهکاربرد آب آبیاری شامل 100، 90، 80، 70، 60 و 50 درصد همراه با وضعیت حجم خالص آب آبیاری قابل دسترس برای مزارع برای شرایط کفایت (100 درصد) و محدودیت آب قابل دسترس (90، 80، 70 و .... صفر درصد) منظور گردید. مدل برای هر ظرفیت قابل دسترس حل و برای هر دو مسئله خطی و غیر خطی از روش SOLVER در نرم افزار MsExel استفاده گردید. در نهایت الگوی بهینه کشت برای هر ظرفیتی از آب قابل دسترس و برای هر دو مدل خطی و غیر خطی تعیین شد.